La strada poareta

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe conpleto, ma el gà ancora da vegner rileto.
[p. 54 modifica]
LA STRADA POARETA.


I.


     Eco una strada propio poareta,
dove che el sol no va mai star de casa.
In meso ai sassi spurga una fosseta,
che zo, zo ne la ciavega1 stravasa.2

     Da la finestra guarda 'na gobeta
piena de fredo, e arente, che se basa,
tacade a un scuro,3 drento a la gabieta,
do pàssare malade su 'na stasa.

     Soto una porta scura, scura, scura,
gh'è el savatin4 che bate su le sôle
e una gatina piena de paura;

     gh'è de le strasse5 a l'aria che se suga,
e zo, par tera, a far le capriole,
gh'è du mostri rachitici che zuga!

[p. 55 modifica]


II.


     Ma sti du mostri che i se pissa a dosso,
i à imparado la briscola e el trisete;
i bastona, se i pol, le putelete
quando i se rabia, e i vede tuto rosso.

     Mi de conosso uno, de conosso,
che el g'à tirado una sassada a un prete;
i g'à la facia cuerta de brosete6
i brassi longhi e 'l çerveleto grosso.

     No se sa cosa i magna – Te li cati
su par la piassa co 'na scorsa in boca
o drio una fossa par negar de i gati;

     soto al teatro drio a tirar le recie,
soto una torsa a destacar la moca,7
o uniti in sambra8 a tormentar le vecie!



Note
  1. ciavega: galleria per lo scolo delle acque
  2. stravasa: si riversa
  3. scuro: imposta, griglia
  4. savatin: ciabattino
  5. strasse: stracci.
  6. brosete: piccole pustole
  7. moca: colaticcio di candela
  8. sambra: masnada.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=La_strada_poareta&oldid=70527"