3
La bogonela
I due canzonieri
I due canzonieri/Libro I - El rosario del cor
L'invito
Le rabiète
Berto Barbarani
1895
XIX
Soneti
veronese
Indice:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf
<dc:title> La bogonela <dc:creator opt:role="aut">Berto Barbarani</dc:creator><dc:date>1895</dc:date><dc:subject>Soneti</dc:subject><dc:rights><a href="http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.it">CC BY-SA 3.0</a></dc:rights><dc:rights><a href="http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html">GFDL</a></dc:rights><dc:relation>Indice:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf</dc:relation><dc:identifier>//vec.wikisource.org/w/index.php?title=La_bogonela&oldid=-</dc:identifier><dc:revisiondatestamp>20210409143603</dc:revisiondatestamp>//vec.wikisource.org/w/index.php?title=La_bogonela&oldid=-20210409143603
La bogonela Berto BarbaraniBerto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf1895
La bogonela[1] l'è una roba giala,
tuta piena de pocio[2] molesin,
che vista da lontan, la par 'na bala,
che cora in pressia:[3] ma la va a pianin...
La ghe mete du giorni a far 'na scala
e la fà quatro tape par scalin...
– Ohe! Siora bogonela, dove vala?
– Vado par acqua... S'à impissà[4] el camin...
La me morosa, invesse, oh Dio, la core
che l'è la ferovia de casa nostra;
se ghe disì de star sentà, la more...
Ma se g'ò da contar la verità,
la bogonela, i corni la li mostra,
e me morosa invesse la li fà!