Cor de putela

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe conpleto, ma el gà ancora da vegner rileto.
Cor de putela
1911

 Edission original:   

Giovanni CeriottoPoesie veronesi, Seconda edizione accresciuta, Verona, Remigio Cabianca editore, 1911

 Fonte:

Indice:Poesie veronesi (Giovanni Ceriotto).djvu

←  La rosta Edission e fonte ▼ Canson de montanina  →
[p. 32 modifica]
Cor de putela


     L'è un zugatolo, fioi, che 'l costa caro,
che 'l g'à tante maniere de zugar!
L'è soto a un sen, ve 'l digo mi, un avaro,
che par poco no 'l ve lo vol lassar.

     Un bombonsin, che par bontà l'è raro;
un pan de oro che 'l se fa pagar;
ancò l'è coto mal, l'è un poco amaro,
doman l'è dolse e se lo pol tastar.

     Se ve strussiè1 par farghe un giuramento,
con do righe tacade a un sospiron,
stè sicuri... i è strussie che va al vento!

     Se ghe mandè regai sora regai,
falo da posta2 o falo anca dal bon,3
l'è un coresin che no se rabia mai!



Note
  1. strussiè: affaticate
  2. da posta: per ischerzo
  3. dal bon: seriamente
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Cor_de_putela&oldid=52752"