Passera solitaria in ti cogoli,
Non è come son mi si pì spaurosa;
Ni donna in casa, cusi lagremosa,
Quando se schita sotto i so fioli.
Donzella no fo mai sotto i lenzuoli,
Si timida, si grama, è vergognosa;
Ni tencha, ni goata cusi ombrosa,
Vardando de Cupido i so stracoli.
La volontae, el pensier, è l'apetito,
Si fa combustion in le braghesse,
E si ho paura de no far sofrito.
Venere dise frar, el me rechresse,
Tal galde el mondo, che se fa remito,
Altri al confetto, e mi castagne lesse.