La veceta

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe conpleto, ma el gà ancora da vegner rileto.

 Edission original:   

Attilio TurcoSonetti Veronesi, Verona, Tipografia Operaia, 1924

 Fonte:

Indice:Attilio Turco - Sonetti Veronesi.djvu

←  Verona Edission e fonte ▼ El vetural de piassia  →
[p. 58 modifica]
LA VECETA...


Se incontro 'na veceta1 par la strada
     Co’ la sportina rota soto ’l brasso
     E ’l fassolon in testa, vecio e strasso,
     Che ’l sconde via, la còtola2 sbregada,

Vao3 so dal marciapiè, par darghe ’l passo,
     E ’n te ’l me cor, me sento ’na strucada,
     Penso, dentro de mi: che la sia stada
     Qualche siora, de quele andade al basso?

E se la fusse nata ’na pitoca?4
     Misaricordia, quanto tribolar,
     Par poder 'vèrghe un pan, da trarse in boca!...

Ancò la g’à bisogno de ponsar,5
     Ma, pora vecia, par magnar ghe toca,6
     Co la sportina, andarsene a catar!



Note
  1. veceta ― vecchierella;
  2. còtola ― sottana;
  3. vao ― vado
  4. pitoca - povera;
  5. 'ponsar ― riposare;
  6. ghe toca ― è costretta.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=La_veceta&oldid=71531"