Bruta, ma furba

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe conpleto, ma el gà ancora da vegner rileto.
[p. 11 modifica]
Bruta, ma furba.


«So picola e bruta,
le gambe go storte,
so seca incandìa
che paro la morte;

la çiera xe verde,
i oci da gato,
la goba davanti
mia mare m'ha fato;

go i brazzi che ariva
perfin ai zenoci,
go pochi cavei
co tanti peoci;

so tuta coverta
de bruschi e de rogna,
go 'l naso che manda
l'odor de una fogna....

[p. 12 modifica]


e pur ghe xe un toso
de mi inamorà,
e, çerto, fra poco,
el me sposarà.

Saveu mo el motivo
de tuto sto amor?
perchè go mio barba
ch'el crede signor.

Ma po, co sto toso
m'ha belo e sposà,
mio barba ritorna
un gran desparà:

cussì me s'ho messa
co tuti d'acordo,
perchè resta in trapola
el povaro tordo».

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Bruta,_ma_furba&oldid=74308"