GIUDA.
Eco Scariòt che sogna el tradimento
E se desmissia[1] co la borsa in man;
Ma Satana lo guanta[2] in quel momento
Urlando: Son qua mi, razza de can.
Giuda ghe sbrissa via[3] pien de spavento,
Fra le zate[4] lassandoghe 'l pastran,
E cento cale traversando e cento
Ne l'orto el ve se fica del piovan.
Meterse 'l lazzo sora un gran figher
E cascar zoso come un pero gnoco,
Xe la storia d'un lampo, d'un pensier;
Ma 'l diavolo, più forca[5] e più lizier,
Rompe co i denti a la cravata el fioco
E ghe mete un cordon da cavalier.
Dialetto istriano.