Pagina:Poesie veneziane del conte Francesco Cestari.djvu/42

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
IV.


Morfeo; t'invoco, ascoltìme,
     Inamorà mì son;
     Ma dirlo al mio Tesoro,
     Sapi, che no son bon.

Me son ridoto timido,
     Dachè ferío go el cuor:
     M'acende Amor per Nina,
     E me fa muto Amor.

Ah! in sogno comparissighe,
     Fandote creder mì,
     E dighe: „ el to Cestari
     „ Arde d'amor per Tì;”

Ma fa po, che scordandose
     Nina d'aver sognà,
     Creda, che mì, e vegiando,
     Gh'abia cussì parlà.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_veneziane_del_conte_Francesco_Cestari.djvu/42&oldid=56188"