Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
(Fin quà tra parentesi)
Mia mare Vitoria
Voleva per boria
Ch'el Zago facesse
E che rispondesse
A tre quatro messe
Co gera in campagna
Che i preti cucagna
Trovava da nù.
E alora i Burati
In quel so Perlan
Che pò fin col can
Ghè xè cascà in man
Al Console Russo
Viveva con lusso
E flusso, e riflusso
Ghe gera de mati
Per trenta e più dì.
Ma fin da quel epoca
Mia mare Vitoria,
Che sensi de gloria
In cuor me istilava,
La se imaginava
Che in Zago cambiandome
A furia de messe
Mi svelto dovesse
Un dì comparir.