Giulieta e Romeo (1905)/Verona

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe stà trascrito e rileto.
[p. 17 modifica]





Vorìa cantar Verona, a una çerta ora
de note, quando monta su la luna:
quando i òmeni dorme e el par che i cora
dentro barche de sogni a far fortuna

drio a l'aqua de l'Àdese che va
in çerca de paesi e de çità.

[p. 18 modifica]


E alora che è finì tuto el sussuro
speciarla zò ne l'Àdese, dai ponti,
e comodarla mi, muro par muro,
tuta forte nel çercolo dei monti....

E in dove che è piantà Castel San Piero,
su le rovine del teatro antico,
védar levarse su come de fero
tuto intiero el castel de Teodorico,

e imaginarme rampegada a dosso
'na Verona cambià nei so colori,
tore e muralie del quarel più rosso,
case dipinte e ponti levadori,

che se specia ne l'Àdese che va
in çerca de paesi e de çità.

[p. 19 modifica]


Così messa la scena, eco, vorìa
castigar la çità de quela gente
che, par odio o passion de signoria,
sempre in barufa par 'n'afar de gnente,

drio ai pilastri dei pòrteghi, nei vicoli
sconti, tra el fumo de le torse a vento,
sempre su quela de sfidar pericoli,
a tre, a quatro, a compagnie de çento

i se spetava par saltarse adosso,
pronti a la spada ma al cortel più pronti,
pur che se veda córar sangue rosso,
pur che se senta tombolar da i ponti

qualche morto ne l’Adese che va
in çerca de paesi e de çita!...

[p. 20 modifica]


Così messa la scena, eco, voria
portarve soto a una finestra granda,
tuta saor de vecia pöesia,
a colonete che se racomanda

a quei che passa che no i volta via
sensa guardarla, sensa far dimanda
de qual vecia casada, eco, la sia,
ci sia mai quel paron che la comanda.

Da là drento Giulieta discorea
con Romeo, col so dio, col so signor;
e l’era tanto el ben che i se volea
che no gh'è omo, no gh'è pianta o fior,

no gh'è mar, no gh'è Àdese che va
in çerca de paesi e de çità

[p. 21 modifica]


che possa dirlo! — O storia de morosi
capitada fin quà a traverso i soni
de tanti inverni, quando ch'era sposi
i papà de i papà de i nostri noni;

o ciese grande da le porte verte
lavorade de rissi e de figura,
o madonete piturade e inçerte
fra un san Bernardo e un san Bonaventura;

o mercanti de lane, o piere sante,
fate de un marmo che trà fora el griso,
de le miserie de avì visto tante
ma el vostro muso l'è restà preciso:

tanto de rughe el tempo v'ha segnado
tanto de rughe el tempo v'ha lustrà,

[p. 22 modifica]


e l'Àdese in passando v'ha basado
e l'Àdese rompendo v’ha lavà...

Po l'è tornado a posto, e el s'ha insognado
altri ponti, altre case, altre çità!...

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Giulieta_e_Romeo_(1905)/Verona&oldid=70919"