Pagina:Trieste vernacola.djvu/64

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.
2.


Eco. Un omo sgambeta in t'una strada
Pitosto lontaneta e solitaria.
Sufia la bora, e lu no 'l senti l'aria
4Fresca. Xe piova; e lu gnanca no 'l bada.

El xe un marì che fa la scapuzzada.1
El pan de casa stufa; e se no 'l varia,
Sta bestia-omo, porco e pien de aria,
8Ghe par de aver la zata2 incadenada.

— El fila svelto e no 'l suponi gnanca
Che drio, in fazzoleton, la molie trota,
11Tuta in smanie, nervosa, bianca, bianca...

Scondi 'l fazzoleton sospiri e pianti,
El sòfiga i sussulti de la fota...
14Piovi... xe bora... fredo... Avanti! Avanti!

  1. la scapuzzada, la scappatella
  2. zata, la zampa.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Trieste_vernacola.djvu/64&oldid=65803"