Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
Za la zente su le porte
Stà a vardar la baraonda,
Che infuriando come un’onda,
Urta, spenze e passa in là:
Qua un vecieto scaturio
Va tirandose drio al muro;
Là una vecia, più al sicuro,
Varda e ride dal balcon.
Ma le ariva e za le passa,
El xe un rèfolo de vento,
Za el fracasso in t'un momento
Va perdendose lontan.
E la strada per un punto
Da quel ciasso desmissiada,
Quieta, straca, abandonada,
La se torna a indormenzar.