Pagina:Poeti antichi del dialetto veneziano 1.djvu/89

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
A CUPIDO


Se ti credi co i lazzi e co le frezze
     Tegnirme streto e trapassarme el cuor,
     Ti t'ingani a la fè, sier Dio d'Amor,
     4Che no me infriso co ste to' straniezze.

Se ti vegnirà con basi e con dolcezze,
     E se ti me farà qualche favor,
     Son omo da cazzarme in cagaor
     8Per amor to', usandome carezze.

Donca meti zoso quel arco e quel baston,
     No cercar de piarme nè ferir,
     11Che senz'arme son preso a strangoion:

Son un cert'omo che no pol sofrir
     D'essere strapazzao dal so' paron;
     14La vilanìa no la posso patir;
                              E mi no so riensir
     Co' la se fa de arme, a dire el vero;
     17E me crucio e m'afano e me despero.
                              Me fruo co' fa un pavero
     Con basi, con cigneti, con ochiae,
     20L'inverno ò caldo, e son fresco l'istae.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poeti_antichi_del_dialetto_veneziano_1.djvu/89&oldid=64120"