Pagina:Marco e Tòdaro.djvu/213

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

    «Onde m'a tolto suso i Sinti a stento....»
    Gìunon quela storiela a recordarse
    La fa el bochin da ridar, e a Vulcan
    Ghe chiapa el goto ch'el gaveva in man.

15Roto el giazzo cussì, Vulcan se volta
    A una zara che gera la vicin;
    E, scomenzando a drita, uno a la volta,
    Ghe versa ai Numi al netare divin.
    Lori che vede el zoto andar in volta,
    A far per el Palazzo quel festin,
    Una ridata i dà cussi sonora
    Che da quel dì credo che i rida ancora.

16Xe natural! Da quel momento festa
    Ga fato i Numi in fin l'avemarìa.
    Ghe xe stà pranzo, e tanti piati a testa,
    E xe stà ogni piatanza ben spartia.
    No à mancà Febo, co l'aloro in testa.
    De la lira a cavar la sinfonia;
    Nè le muse à mancà de quando in quando
    Le so ariete a rispóndarse cantando.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Marco_e_Tòdaro.djvu/213&oldid=63418"