Pagina:La Venetiana.djvu/11

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
ATTO PRIMO


SCENA PRIMA.


Cocalin, Stefanelo, Belina, Orseta, Zaneto, Momolo, Pachiera, Venetiana. Tuti à le fenestre; mà i Servidori sora le case.


Cocalin. Signor Stefanelo? Maschere, maschere an?

Stefan. Haveu sentìo Signor Cocalin quel bagordo carnevalesco, che criava maschere, maschere? haveu sentìo quei zimbani? quele nacare? quele campanele? quele pive sordine? ò che spassi, ò che potazzi.

Cocalin. Hò sentìo pur massa, e si gongolo tuto; e ne saludo Signor Zaneto?

Zanet. Vostro Signor Cocalin; e'l s'hà pur dao licentia de far carneval.

Orseta. Signora Belina ve baso la man per mile volte colona: haveremo pur de i solazzi. Ohimè quando saroio in maschera?

Belin. O cara Signora Orseta anca mi tuta me destruzo in pensarlo.

Venet. Cape: la done xè come'l sparavier, co la sente à scorlar i sonagi la bulega tuta; havè sentio quei zimbani, e soni, e però sè tute alegre, e trepetizotole. Vostra per traverso Signor Pachiera, e nò respondè? ah can, ah crudelazzo, ah salvadesina da lazzo.

Stefan. O bon, ò bon; he, he, eh; Pachiera in cervelo, nò andar miga in barca, che la scrizza così un giozeto con tì.

Pach. Cape, ò l'hà dito ben; và, che per la toa fadiga ti meriti

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:La_Venetiana.djvu/11&oldid=69537"