Sto autografo, che gera tuto scrito
Su la carta da risi col carbon,
El gera, gnente manco, un manoscrito
De l'Ariosto, no minga del Schieson:
L'è sta riconossudo da un perito,
Che ga scrito de fora sul carton,
Perchè no se credesse minga un rosto:
Original de Lodovico Ariosto.
Co el Dotor à buò in man sta rarità,
Muchi muchi l'acorda un veturin,
De queli de ritorno che se sa,
Onde mandar l'autografo a Peckin,
A regalarlo a l'università,
Co letere direte a un mandarin:
Ma el nolesin ga fato la filada
De venderghe l'autografo per strada.
El xe andà prima in man de un casolin,
E po da un biavarol l'è passà in gheto;
El ga fato da zan, da buratin,
E squasi l'à servio, co bon rispeto...
Povero scartafazzo che destin!
Basta! l'ò visto a sorte s'un bancheto,
E per no aver rimorsi de coscienza.
O fato un sforzo, l'ò compra in credenza.
Pagina:Coletti - Poesie postume in vernacolo veneziano, Venezia, Gattinoni, 1889.pdf/68
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.