<dc:title> Vilota
<dc:creator opt:role="aut">Bepi Bianchini</dc:creator>
<dc:date>1908</dc:date>
<dc:subject>vilote</dc:subject>
<dc:rights><a href="http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.it">CC BY-SA 3.0</a></dc:rights>
<dc:rights><a href="http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html">GFDL</a></dc:rights>
<dc:relation></dc:relation>
<dc:identifier>//vec.wikisource.org/w/index.php?title=E_quando_po%27_una_barca,_in_tel_passar&oldid=-</dc:identifier>
<dc:revisiondatestamp>20110303170137</dc:revisiondatestamp>
//vec.wikisource.org/w/index.php?title=E_quando_po%27_una_barca,_in_tel_passar&oldid=-
20110303170137
Vilota
Bepi Bianchini
1908
E quando po’ una barca, in tel passar,
la li slontana, dandoghe un spenton;
a pian, dopo un fiantin d’esitazion,
i se torna l’un l’altro aviçinar…
Perché l’Amor xe giusto quela cossa
che vol che star lontani no se possa:
perché l’Amor, se gh’è un impasso o un ris’cio,
xe proprio alora che el deventa vis’cio.