Pagina:Rime pescatorie.djvu/85

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
CAPITOLO QUARTO.


Per esser desnuao, e no son degno
     De domandarne una gracieta,
     Che cho ve vardo, resto com'un legno.
Son tanto creatura simpliceta
     Come un'agnelo bon, e mansueto,
     Si ben me mettessè una borseta.
Son Caurlese un poco liquidetto,
     Dormo, camino, corro, ne me muovo,
     Son senza fiao, e trazo qualche peto.
Son vecchio, e si n'ho fatto anchora un vuovo,
     Son senza lengua, e da paura crio,
     Come si fosse in bocca de un lovo.
Son sforzao al mio mal andarghe drio,
     Onde besogna sempre suspirar,
     E no so si sia d'altri, nianche mio.
Son su la porta, e si no posso intrar,
     Ho'l desiderio in man, me manca'l seno,
     E da vergogna, e scovegno schitar.
Son cargo d'allegrezze, tandem peno,
     Ch'un viso è quel, che me fa andar strazzoso,
     Ni no reposo, e sempre me remeno.
Son neto ,si no fosse mocignoso,
     No n'ho muande, e si no mostro niente,
     Ma la mia sorte, si me tien bavoso,
     Onde no posso andar infra la zente.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Rime_pescatorie.djvu/85&oldid=56080"