Pagina:Rime pescatorie.djvu/75

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

     E refarme de mille mali zorni,
     Vuogando la barcheta de prudentia,
     Dagandome piaser sempre soletto,
     Senza paura d'esser mai truffao,
     E lassar ch'altri vaga suspirando;
Diebbio viver continuo suspirando?
     Asiando tegnuo di qualche inzegno,
     E comportar'anche d'esser truffao,
     Ridandosse de mi za boni zorni,
     E chol me trova st'orbo star soletto,
     El me reprende, che no n'ho prudentia.
Cognosso oime zo che xe la prudentia,
     Tamen von drio d'agn'ora suspirando,
     Che doverave starmene soletto,
     E no mostrar a la zente'l mio ingegno,
     Che saria certo in fra puocheti zorni,
     Pagarme con Amor, che m'ha truffao.
Devento rosso d'esser sta truffao,
     Mi che credo d'haver qualche prudentia,
     Ma tal volte se manca, in certi zorni,
     Che no val po pentirse suspirando,
     Pur e besogna refrancar l'inzegno,
     Lassando la vergogna, e star soletto.
Canzon cusì soletto, e senza inzegno,
     Von suspirando i mie cativi zorni,
     Privao de prudentia, e puo truffao.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Rime_pescatorie.djvu/75&oldid=56047"