Pagina:Poesie veneziane del conte Francesco Cestari.djvu/50

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
XII.


Spechiève in mì, superbi,
     Che gavè cuor vantarve
     De non inamorarve,
     E de sfidar Amor;

Vardè come ridoto
     Xe chi un eroe se fava,
     E tanto se fidava
     Nel debole so cuor;

No gh'à bastà a Cupido
     In rede de chiaparme,
     Ch'el vol ancora farme
     Adesso confessar:

Che fin un cagnoleto,
     Che ò visto sta matina
     A cocolar da Nina,
     Me xe tocà invidiar.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_veneziane_del_conte_Francesco_Cestari.djvu/50&oldid=56210"