Pagina:Poesie edite ed inedite de Lodovico Pastò venezian.djvu/139

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

La nasse in tuti i campi, e sta semenza
Se rampega su i muri, e va sui copi,
La regna in tei piteri, e squasi squasi
La ve nasce in pignata.
Quà la mia cara tata,
Vienme quà che te daga cento basi.
Oe cossa vedio? el burchio xe a la riva...
Oh za me la sentiva,
Proprio el cuor lo diseva, e proprio el naso
Se me strupiava per l'odor soavissimo,
Che quel fiascon de zuchero,
Che quel balon di netare,
Che quel peaton de balsamo
Manda per l'aria: oh! certo mi no taso.
Presto Tonin e Gasparo,
Piero, Martin, e Prospero,
Polo, Chechin, Agapito
Vegnì zo a tombolon,
Strupieve che n'importa,
Vegnì zo in prucision,
Trè zoso anca la porta,
Saltè zo del balcon,
Rompè pur anca el muro,
Trè zoso anca la Casa,
Ma se volè che tasa
Vcgnì a tior sto tesoro
Metemelo al seguro,
Ma presto presto presto,
Se no mi quà ve muoro

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_edite_ed_inedite_de_Lodovico_Pastò_venezian.djvu/139&oldid=72402"