Pagina:Poesie e satire di Pietro Buratti veneziano.pdf/158

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

La sala xè quel logo de Priapo,
     E se a tuti el ghe tira e tuti chiava
     Gh'è mo rason ch'el mio me staga fiapo
     Se el ciel gà dà la so porzion de bava?
In mezzo a tanta carne son sicuro
     Che amor no me risparmia la so frezza
     Che a forza de tastar el me vien duro
     Che l'odor de la mona me lo drezza.
Inganà da un bel corpo fato a torno
     Che promete salute e gà la boba
     Zirerò tanto a ste putane intorno
     Che pianzerà pentia la mia caroba.
Maledirò coi altri quel furbazzo
     Che a forza de zirar per sto gran tondo
     De mali ignoti n'à coverto el cazzo 5
     Entrando in culo al vechio e al novo mondo.
Almanco che l'improvida natura
     No avesse avelenà l'ato più belo
     Che se podesse andar senza paura
     Nel buso che tirar ne fa l'oselo.
Ma sior nò, che una porca de francese,
     Che volgarmente xè chiamada peste
     La s'à messo a la porta de le sfese
     A consolarne tuti par le feste.
Soto varie figure in quel cubatolo
     La fa strage de mì sta buzzerona,
     E tirana dei cazzi per zogatolo
     Irequieta la và de mona in mona.
Nel bogior de l'età l'omo va drento,
     Per un strazzo de spuo che lo consola,
     E cambiando sta bava in scolamento
     Una piova de marza la ghe mola.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_e_satire_di_Pietro_Buratti_veneziano.pdf/158&oldid=58558"