Pagina:Poesie di Francesco Gritti in dialetto veneziano (1862).djvu/240

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

     E se a caso el trovava el rosegoto
     100De qualche colo d'anera, o pur d'oca
     Robà dal gato, e sbrizzà zo dal teto,
     Ghe pareva quel dì de far bancheto.
     (Ecole! maledette! le se vol
     Furegar za le rimete!)
105Ma nato sul fenil de la sapienza;
     Dotora tra i poneri dei conventi,
     E però pien de quel'aurea eloquenza,
     Che sol far la quaresema portenti;
     Rimordendoghe un zorno la conscienza
     110De lassar cussì in ozio i so talenti,
     Sbusa un capuzzo, ghe impira la testa,
     E va a far la mission per la foresta.
L'aveva tuto el stil de Fenelon,
     Morbido (dise 'l testo) e saporito,
     115La rigida moral d'Ilarion,
     Ma col miel temperà da gesuito;
     El provava la so proposizion
     Con un metodo logico, squisito,
     Un vezzo po, una grazia de parola,
     120Da robarghela fora de la gola.
L'è andà drio vari dì de qua e de la
     A provar come do e do quatro, che
     L'inocenza del cuor, la castità,
     El bon costume, sol portar con se
     125Sempre, e à bon prix, quela felicità
     Che 'l mondo ve promete, che paghè
     Un ochio de la testa, e che dai, dai,
     No ve lassa po in cuor che afani e guai.
     (E che la vada! andemo!
     130Proprio sul fin d'ogni periodo, Oremo!)
Ma fra Volpon no gaveva fortuna,
     E, per quanto che 'l nonzolo sonasse
     No vegniva al sermon che qualcheduna
     De quele marmotone grasse, grasse,
     135Che supia, o subia drio de la tribuna
     Sconcordanze in latin a sie ganasse,

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_di_Francesco_Gritti_in_dialetto_veneziano_(1862).djvu/240&oldid=63780"