Salta al contegnùo

Pagina:Luigi Cappello - Dai rovinassi del campanil, 1905.pdf/46

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
Amor de Séleghe


Lu gera un bel mas-cioto, svelto, ardìo,
     come portava la so bela età;
     ela, po su po zo, de poco indrio,
     la se gavea de colpo inamorà.

Quanto che sia andà 'vanti fra de lori
     quel inocente e pur bestial amor,
     dirve no savaria, so che i do cuori
     s'aveva trasformà in t'un solo cuor.

Un dì che par goder più libartà
     i gera andai là in alto a smorosar
     sul gornison de casa, no se sà
     se gelosia la fusse o che altro afar;

el fato stà che tuti do inbrassai,
     l'ò visti a cascar zo tuto d'un trato;
     e quel amor che me l'aveva orbai,
     ga procurà el disnar.... par el mio gato.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Luigi_Cappello_-_Dai_rovinassi_del_campanil,_1905.pdf/46&oldid=75566"