Pagina:La regata di Venezia.djvu/88

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.

Carl. E come non esserlo?
March. Ne ho piacere.


SCENA XXX. ed ultima.


Fureghin con la quarta bandiera ed un porchetto vivo sotto il braccio; e detti.


Fur. Oh! son qua anca mi.
Pop. El porco, el porco...
Fur. Siori sì; el porco... Se i ghavesse vogà lori, no i averave chiapà tanto. Ghali visto chi ghaveva a le spale? (a Ch.) Chiareta? chiapa el porco, che lo magnaremo. (dà il porco a Chiaretta.)
Ch. Caro el mio Fureghin!
Bep. Caro el mio zenero!
Ch. Cossa diseu, siori, adesso?
Mom. Bravo Fureghin! Te stimo. I te gha dà da sbater; ma ti te gha savesto cavar fuora. No te mancarà una casada. Doman pensaremo de andar a rancurar le boneman. Stassera bacara. Sior Marco? recordeve, che sè dei nostri.
Gn. No se parla gnanca.
Tosc. Grazie, creature, grazie.
Mom. Coleghe, imitè Toscan. Stè lontani, come che el ze sta lù, da le Ostarie, dal ziogo, da le cative partiche, e goderè quel ben, che puochi servitori da barca gha podesto goder a sto mondo.


FINE.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:La_regata_di_Venezia.djvu/88&oldid=66889"