La galina pelosina
la va su par le montagne
pestolando le castagne.
Le castagne le ga 'l garièl!
La copa 'n osèl:
la dis che l’è bel.
La tasta ’na sata
la dis che l’è mata.
La tasta ’n bogòn
la dis che l’è bon.
Me pader, me mader,
me manda a segàr:
el fèr no vòl tajàr,
la prea no vól molar,
l'erba la se cúcia!
Me cúcio zo anca mi.
Compare, comare,
g'ò tanto da fare:
la lissia 'n de ’l forno,
el pan da lavare,
el porco ’n la cuna
el puto ’n la stala;
i bati sul prà,
i sega su l’ara.
È ora de çena,
no s’è gnancor disnà!
Din don
la campana fa bigolòn:
una fila, una naspa,
una fa ’l mangiar de pasta,
una cósi 'n bon capón 2
da dar al sior Simon;
el sior Simon l’è andà a la fiera
a crompare ’na polèra
’na polera e ’n polerin;
oh che bel putin!
— Anaréla, va par téra,
Va par téra, va par mar.
Quante pene pós portar? —
— Por portar una sola.
— Quanti segni a la corona?
— La corona de San Zen.
Quande bate le una, le do,
La Mariana à fato ’n gato,
à fato 'n gato e 'na spagnóla:
Questa drento e questa fóra.
Din don, bigólon:
. . . . . . . . (come il n. IV.)
su le porte de Milan,
su le porte de Verona
’ndove i bala
’ndove i sona
'ndove i pésta l'erba bona.
Teresina struca l’ocio,
L’oseléto fa pio pio
— Teresina, cossa volío?
Truci, truci, cavalin,
Andaremo a Bardolin
A crompar i fighi séchi
Ghe ’n daremo ai puteléti.
— Puteléti no i de vol.
— I buteremo ’n de ’l paról.
― ’N de ’l parol no i de sta.
― I buteremo su per cà.
― Su per cà no gh’è posto.
― I buteremo zo ’n de l’orto
― Zó 'n de l’orto l’è pien de salata.
― I buteremo zo 'n de 'l buso de la gata.
