Pagina:Assedio de Venezia.djvu/74

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
LXVI.


E che onestà!... L'è proprio da contar:
Ghe gera a San Girolimo tre siore,
Quando una sera le sente a cascar
Una bomba in sofita... e xe nov'ore!

Dio, che spavento oribile! Le core,
Bianche come tre morte, per trovar
Qualcossa da portarse vìa cò lore...
Del formagio, del pan e pò scampar.

A Castelo tre dì le xe restae,
Al Bon Pastor, poarine — e, pò, 'dasieto,
Da novo in casa soa le xe tornae.

La porta la xe 'verta... le va drento....
— Semo tradìe!... — Tuto a so posto e queto,
Fin le guantiere e le possae d'arzento!

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Assedio_de_Venezia.djvu/74&oldid=61850"