Pagina:Poesie e satire di Pietro Buratti veneziano.pdf/7

Da Wikisource
Salta a ła navigasion Salta a ła riserca
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

Beta francona, svelta, e un poco stramba
     Per meterse la prima in posizion
     Dà el caenazzo a la porta e in man la ramba
     De la camera un vechio caregon;
     Pò co la dreta in tera l'altra gamba
     Puzandoghe de sora in quel'azion
     La dise a Cate, alzada la camisa
     Varda pur se gò storta la marfisa.
Naturalmente a quela spalancada
     Mona no gh'è per quanto la sia streta
     Che no se mostra un poco sberlefada,
     E a Cate zà ghe trema el cuor per Beta;
     Ma decisa custia no la ghe bada,
     Mete zò la sinistra, alza la dreta,
     Torna Cate a vardar, e mezza morta
     O Dio! la dise, o Dio! ti la gà storta.
Le se cambia la parte, e fra el contrasto
     De pudor, d'impazienza, e de paura,
     Cate espone de Beta a l'ochio, a al tasto
     La cara portesela de natura,
     E no capindo che nasseva el guasto
     Da un sforzo acidental de positura
     Beta pronunzia, el Barba no cogiona
     Gavemo tute dò storta la Mona.
Un fulmine che rompa sul più belo
     Del piacer la bevua a un per d'amanti,
     Un sechio d'acqua fresca sora el pelo
     De do Gati in barufa senza guanti,
     Xè paragoni fiachi, e da putelo
     Per depenzerve i moti, i sesti i pianti
     Che produse in ste Pute la sorpresa
     De averse da tenir storta la sfesa.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_e_satire_di_Pietro_Buratti_veneziano.pdf/7&oldid=58175"