Pagina:Poesie e satire di Pietro Buratti veneziano.pdf/12

Da Wikisource
Salta a ła navigasion Salta a ła riserca
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

Sui paraori zà de la fotua
     Sborio comanda a Beta che da gnoca
     Se scoverse le tete, e meza nua
     Sul canapè ghe mostra e culo e coca,
     lnfiamà de lusuria el supia, el sua
     El se ghe buta adosso, el basa, el toca,
     Beta lo lassa far, slarga i zenochi
     E lù continua a dir, la sera i ochi.
La sera i ochi che a la parte sconta
     Me fazzo strada col mio deo peota,
     Gò zà fora la cana, e bela e pronta
     La s'infiama, la bulega, la scota,
     Un vecchio Professor fiabe no conta,
     Quel che decide el colpo xè sta bota,
     No la se tira in drio, la staga dura
     Che son zà a la metà de la fatura.
Soto l'urto del maschio zarlatan
     Beta se lagna, e trema de spavento,
     Ma lù col so negozio da vilan
     Ghe sconquassa la mona e l'è zà drento,
     O Dio! ti me fa mal toco de can
     Ziga Beta, gò in culo el to istrumento
     Sborio spenze de gusto, e pien de inzegno
     Ghe risponde, sborando, la xè a segno.
Che Sborio consumà de profession
     Nol perdeva la testa, e là in quel ato
     De romper una nosa, el gera bon,
     De magnar un susin, de far el mato:
     Sborio se leva suso, e da birbon
     Sconde la cana presto più de un gato,
     Cate core de sbalzo a vardar Beta
     Che gà sporca de sangue la polpeta.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_e_satire_di_Pietro_Buratti_veneziano.pdf/12&oldid=58180"