Pagina:Poesie e satire di Pietro Buratti veneziano.pdf/11

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

Con un colpo de man ghe l'ò giustada
     A Massere, a Furlane, a contadine,
     A spose, a pute, a donne de portada,
     A comiche, a cantanti, a balerine,
     Le se fida de mì, non le ghe abada,
     In fondo non le xè tanto putine,
     Ma la mia cana in man certo no togo
     Se no ghe fazzo prima un sora logo.
Cate insiste a dir no, ma cede Beta
     De Sborio a la promessa misteriosa,
     La se alza el sipario, e mansueta
     La ghe mostra la parte vergognosa:
     Sborio pien de una vogia maledeta
     Ghe furega con un deo d'amor la rosa,
     E dopo alzando el muso gravemente
     El dise, grazie a Dio l'è un mal da gnente.
Donca me la giustè ― Sì ghe prometo,
     La cana là gò quà ― dove? in scarsela
     Ma fin che la stà in piè gnanca me meto ―
     De cossa xela? ― d'india? xela bela?
     O bela, o bruta in questa stà el secreto ―
     Feme donca un piacer ― Cossa putela?
     Tirela fora ― no ― nò.... perchè Santo?
     Perchè tocando a orbon la fa l'incanto. ―
Dove m'òi da pusar? via comandè. ―
     Serando i ochi fin che ghe la giusto
     O sora el leto, o sora el canapè,
     Ma prima la se mola ― cossa? ― El busto
     Per vardarghe le tete ― mo perchè?
     Perchè alora gò el polso più robusto,
     Opero megio, e con maggior prontezza
     La mia cana famosa ghe la drezza.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_e_satire_di_Pietro_Buratti_veneziano.pdf/11&oldid=58179"