Pagina:El Goffredo del Tasso cantà alla barcariola (1693).pdf/38

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
14

Se trovava frà lori una Puttazza,
     Putta, mà de puttar la xè maura;
     Bella quanto se puol, ma sta gramaza
     La Beltà no la stima, e no la cura;
     La xè tanto dà ben, che la se cazza
     Sempre sotto de Chiave, e Serraura;
     E пo la vuol, che vaga Licardini
     A specular se i occhi è negri, e fini.

15

Mà si ben, che l’è tanto retirada
     Sta so Cautela no ghe giova un figo;
     Che Amor hà fatto che gha dà un’ochiada
     Con so gusto, e piaser un certo Amigo;
     Quell’Amor, quella Bestia budellada,
     Quel Cortesan, quel Birba, quell’Intrigo;
     Da quel commosso un Zoveue galante
     L'hà vista, la ghà piasso, e'l gh'è stà Amante.

16

Lù xè Olindo, e quell’altra, che no ê brutta,
     La se chiama Sofronia‚ e i xè Christiani,
     Lù è timidetto, e’l tien secreta tutta
     La gran fiamma d’Amor, e co Atti strani
     I desiderij el mostra; ma la Putta
     No la li accetta, ò che i ghe xè lontani;
     L'ama, mà'l tase, e un pezzo el fà'l Mestier
     No'l sà quell’altra, ò no la'l vuol saver.

17

Se sente in tanto la cattiva niova
     Del sterminio visin del Popol pio;
     Ghe vien in Testa co una forma niova
     A sta Putta salvar el so Partio;
     La vorria far sta generosa prova,
     Mà la Vergogna Vuol tegnirla in drio;
     La pensa, e al fin la butta in t’un Canton
     El Rossor, e la fà sta gran Attion.

18

La s’hà partio, e l'è andada frà la zente
     Bizarra, e soda, e bella co è una zogia‚
     Co i occhi Ьassi da Putta prudente,
     Ma con maniere, che dà à i Petti dogia;
     No la giera conzada giustio gnente.
     Mà l'haveva un Visetto dà far vogia;
     Che la so caгa, e natural Bellezza
     La se vede si ben, che la la sprezza.

19

Senza vardar nissun la vien davanti
     Al Rè, che tutti la và speculando;
     No la ghà minga el cuor, ò i pie tremanti,
     Si ben la’l vede in rabbia, e furor grando,
     Ma fiera la ghe dise, Vegno avanti
     De vù a mostrarve quel, ch’andè cercando.
     Digo el Ladro Cristian; mà fè, che i Vostri
     No faga in tanto nissun danno a i Nostri.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:El_Goffredo_del_Tasso_cantà_alla_barcariola_(1693).pdf/38&oldid=59940"