Pagina:Egeria.djvu/232

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.

Se cammino, son maestosa,
Se vi parlo, son vezzosa,
5Innamoro quando canto,
E co ballo ancora più.

Per averme in so consorte,
Tutti i re farave guerra.
No ghe è sora la terra
10Altra donna de sta sorte;
Valo assae più d'un Perù.


8.
CANZONETTA.


Quell'oselin domestego,
Che passarin gh'ha nome,
Oh se vedessi come
L'ama la passarella.
5Sempre el se vede a quella
Dintorno a svolazzar.
Cusì anca mi desidero,
Passera abbandonada,
D'esser accompagnada
10Da un passerin, che sappia
Cossa vol dir amar.


9.
CANZONETTA.


Idolo del mio cor,
Ardo per vu d'amor,
E sempre, oh mia speranza,

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Egeria.djvu/232&oldid=61104"