Nel paese del tesoro
gh'è le bele case giale!
Voi portarghe, se no moro,
me morosa su le spale,
ma a portarla in fin a là,
quante strussie[1] ghe vorà?
La to boca soto el naso,
de le boche l'è la prima,
l'è un fiocheto de bombaso[2]
co una fraga schissà in çima;
la conduse col vapor,
nel paese de l'amor...
Quando ben se s'inamora
se sta vivi un pesso e un toco;
― Cori fora, cori fora, –
che a ’ndar là se spende poco!
Cissà quanti infin a là,
quanti basi se se dà!
Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/37
Come che se vede
