Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/26

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


     Eviva el prà! Se ti, con mi te vegni,
te conto la rosaria1 de la luna,
e po' te donarò (se te te degni)
un gobeto de quei de la fortuna,
un gobeto de quei che g'à do gobe,
che te porta un vagon de bele robe!...

          E su l'erba l'è tuta una rosada,
          e drento al prà l'è tuta una cantada,
                    e grii, fa el grio,
                    e grii, fa el cor...

Vegni Nineta, col nome de Dio,
gh'è ne l'erba l'amor
che ne fa strada!

  1. rosaria: fiaba.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/26&oldid=70447"