Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
Se move 'na tenda, e a colpeti
de tosse vien 'vanti el sior Momo;
l'è vecio piassè del me Domo,
l'è bianco, che el par nevegà...
– Amigo, cos'ei sti scherseti?
Vegnèr sensa gnanca avisarne?
Tasì – No me sento più in carne,
nè cor, nè çervel, nè figà!
De peso potea capitarne?
Poarin... Così presto... Pecà....
Me toca contarghe: Son giusto
rivado così de sorpresa,
par metarme a posto e far spesa
de mobili, e piati, e moier...
La vôi che la sia de me gusto,
ben fata, sincera, ben soda,
cristiana col Cristo a la moda,
e morbida come el butier...!
(Me par che la Nina se goda,
l'ha çerto capido el mestier).