Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/217

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
VI.


La ciesa, intanto, continua a cambiarse
     da color oro in bel color turchin,
     come un fero rovente drio a fredarse,
     come un fumeto bianco de camin!

E le casete atorno al monumento
     che finalmente le se pol sveiar,
     buta fora una vita, un movimento
     un boresso, un passegio, un ciacolar...

Torna da i borghi, torna da i mestieri
     i marangoni,1 i fabri, el murador –
     le sartorele che no g'à pensieri
     schersa co l'ucia2 e le se ponse el cor.

Salta fora da i ussi le careghe3
     e veci e vecie se ghe senta a pian;
     va le donete drento a le boteghe
     a far la spesa de polenta e pan.

Cioca4 in banco l'oton de le bilanse,
     una mama la ciama el so putin...
     Gh'è lumini che gira par le stanse,
     gh'è fogheti che brusa sul camin...

  1. marangoni: falegnami
  2. ucia: ago
  3. careghe: sedie
  4. cioca: suona.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/217&oldid=70362"