Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/213

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
II.


La ciesa dorme. – E su la gran fassada
     se destende una patina de oro
     vecio, svampido,1 tuta lavorada
     par onor de San Zen, vescovo moro,

savio, prudente par virtù fornide
     de quel'aria de furba santità,
     che i l'à ciamado el me San Zen che ride
     su le batoste de la so çità!

  1. svampido: svanito, pallido.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/213&oldid=70351"