Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/19

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
LUNA ROSSA E LUNA BIANCA


I.


     – Par cosa mò èla rossa
la luna? ― L'è rabiada,
el sol, così par scherso,
el l'avarà scotada;
     doman nasse disgrassie,
     bison tegnerla in bona,
     bisogna saludarla:
     – Siora luna parona!
               Ma la luna no parla...

E in çima a le montagne 'na vosse suta, suta,
sigava: Oh Dio, la luna, guardè come l'è bruta!
E un penacio1 de pigno,2 sbatù su e zo dal vento,
faseva tante sgogne,3 da l'uno fin al çento!

  1. penacio: pinacolo
  2. pigno: pino
  3. sgogne: sberleffi.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/19&oldid=70428"