IV.
Momolo Brenta, fredo come el giasso,
co 'na lanterna che brusava a fil,
con un toco de corda soto el brasso
in du salti l'è stà sul campanil.
El s'à sconto la testa fra le mane,
l'à pensà un quarto d'ora, l'à basà
a una a una tute le campane,
l'à basà le campane e el s'à picà.
