Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/156

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
II.


     Momolo Brenta, un vecio vagabondo,
stufo de andar par volta a carità,
dopo aver messo sotosora el mondo
par çercarse un impiego, el l'à catà.

E che impiego!... De musica.... In paese,
gh'era campane sensa campanar,
el grande artista no g'avea pretese,
e g'à voludo poco a combinar.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/156&oldid=70581"