Pagina:Berto Barbarani, Giulieta e Romeo, 1905.pdf/89

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.


Romeo Montecio, v’ho visto in zenocio,
soto un ciaro de luna in camposanto,
e me ricordo che piansevi tanto,
cosita tanto come pianso mi...

Pò tornavi a cascar sempre in zenocio,
smartelando le piere in camposanto,
e me ricordo, che piansevi tanto
e seguitavi a smartelar così!

Ecote el giorno a un tiro de balestra,
e ancora i bate a la porta de strada...
Gh’è Romeo che vien su da la finestra,
che son quà mèsa nuda e tribulada...

Ah, fè la gran matada,
parchè ve piase de starme vissin...

Tolì, tolì da infiorarve la spada,
tolì sta rama del me rosmarin!...

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_Giulieta_e_Romeo,_1905.pdf/89&oldid=72668"