Primo Dialogo/Scena prima

Da Wikisource
EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Qualità del testo: sto testo el xe conpleto, ma el gà ancora da vegner rileto.

 Edission original:   

in Due dialoghi di Ruzante in lingua rustica (1551) Venezia, Stefano di Alessi

 Fonte:

Il Reduce in De Bibliotheca
Ruzante; Teatro a cura di Ludovico Zorzi (19923) Torino, Einaudi

Edission e fonte ▼ Scena seconda  →
SCENA PRIMA
RUZANTE solo

RUZANTE  A ghe son pur arivò a ste Veniesie, che a m'he pí augurò de arivarghe, che no se aguré mé d'arivare a l'erba nuova cavala magra e imbolsía. A me refaré pure. A galderé pure la mia Gnua, che gh'è vegnúa a stare. Càncaro a i campi, e a la guera, e a i soldé, e a i soldé e a la guera. A sé che te no me ghe arciaperé pí in campo. A no sentiré zà pí sti remore de tramburlini con a fasea. Nié trombe, mo criar arme mo. Harétu mo pí paura? Mo che con a sentia criar arme, a parea un tordo che haesse habú na sbolzonà. Sciopiti, mo trelarí. Mo a sé le no me arvisinerà. Sí,... le me darà mo in lo culo. Ferze mo, muzàr mo. A dormirè pur i miè soni. A magnerè pur, che me farà pro. Pota, mo squase, che qualche bota, a no havea destro da cagare, che 'l me fesse pro. Oh, Marco, Marco! A son pur chialò e a la segura. Càncaro, a son vegnú presto. A cherzo che a he fato pí de sessanta megia al dí. Mo a son vegnú in tri dí da Cremona in qua: poh, no gh'è tanta via con i dise. I dise che da Cremona a Bersa gh'è quaranta megia; sí... gh'è un bati! El no ghe n'è gnian deseoto. Da Bersa a la Peschiera i dise che ghe n'è trenta. Trenta? Cope Fiorín! A n'egi ben seese. Da la Peschiera a chí, che ghe pò esser? A ghe son vegnú in t'un dí. L'è vero ch'a he caminò tuta la note. Meh sí! falcheto no volè mè tanto con a he caminò mi. A la fé, che 'l me duole ben le gambe, tamentre a no son gnian straco. Orbentena! La paura me cazava, el desedierio m'ha portò. Façe che le scarpe harà portò la pena. A le vuò veere. Te 'l dissio mi? Càncaro me magne, te par che a ghe n'he dessolò una. Haré guagnò questo in campo. Mo càncaro me magne, se haesse abú i nemisi al culo, a no desea caminar tanto. A he fato un bel guagno. Mo a suon fossi in luogo ch'a gh'in poré robare un paro, con a fié queste, ch'a le robié in campo a un vilan. Orbentena, el no serae mal star in campo per sto robare, se 'l no foesse che el se ha pur de gran paure. Càncaro a la roba. A son chialò mi a la segura, e squase che a no cherzo esserghe gnian. S'a m'insuniasse? La sarae ben de porco. A sé ben ch'a no m'insunio. Poh, no songie montò in barca a Lizafusina? A son stò pur a Santa Maria d'un bel Fantin a desfar el me vò. Se mi mo a no foesse mi, e che a foesse stò amazò in campo, e che a foesse el me spirito? La sarae ben bela. No, càncaro, spiriti no magna. A son mi, e sí a son vivo: cossí saesse on catar la mia Gnua, o me compare Menato che a sè che l'è an elo chialò a le Veniesie. Càncaro! La mia fémena harà adesso paura de mi. Besogna che a mostre de esser fato braoso. Mo agne muò a son fato braoso, e tirò da i can. Me compare me domanderà de campo. Càncaro! a ghe dirè le gran noele. Mo a cherzo che l'è quelo. Mo l'è ben elo. Compare! oh compare! A son mi Ruzante vostro compare.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Primo_Dialogo/Scena_prima&oldid=56598"