Pagina:Marco e Tòdaro.djvu/126

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.
— 124 —

     Vogio dir, de brusar i corpi intieri
     In forni fati a posta. E ghe so dir
     Che za a sta ora go aquistà una fama
     96A sto uso de cremar, come i lo chiama.» —

Pluton che, có l'idea de novità,
     Co do ochi tirai gera stà atento,
     A sentir de stì forni, sconcertà
     100Salta su dal so scagno, e malcontento
     Ghe ciga incontro a st'altro: «E a questa qua
     Ti ghe disi invenzion del to talento?..
     Me voria poco a darte co' un sberloto1
     104La lizion che te vien, bruto simioto!

Cossa sáltistu fora co sti forni?
     Cossa vienstu a contarme ste vechiae,
     Come se ancora fussimo a quei zorni
     108Che i danái rancurávimo a paláe!
     Co' sti falò a uso grego dei me corni,
     Va là che adesso se conclude assae!
     Xestu deventà sempio in un momento?
     112O me magnistu el pan a tradimento?..» —

  1. [p. 132]sberloto — ceffone, manrovescio.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Marco_e_Tòdaro.djvu/126&oldid=63332"