Pagina:Il vespaio stuzzicato.djvu/21

Da Wikisource
Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.


Sia pur le vostre brame a l'oro pronte;
    Svenè l'Idaspe, e sviscerè el Patolo:
    Al fin che portereu? l'obolo solo
    120No' n'haverè, per sodisfar Caronte.

Un zorno morirè, mal grado vostro,
    E riderà chi per vu forsi hà pianto;
    E 'l vostro nome in le memorie in tanto
    124Resterà d'Avarizia horido mostro.

Del nostro dì vital zonze la sera
    Importuna pur tropo, e guasta, e rompe
    Morte i desegni. Hà fin superbie, e pompe,
    128E và l'oro ben spesso in man straniera.

Zà de i vostri costumi è questi i fruti,
    Del vostro studio, e de la vostra fama,
    Ch'essendo vivi, ogn'un morti ve brama,
    132E, morti, alfin se biastemai da tuti.

Quel, ch'ha da ereditar no' vede l'hora
    De avrir quei scrigni, e sviscerar quel centro,
    Dove sepulto el vostro cuor fu dentro,
    136E l'oro presonier trarselo fuora.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Il_vespaio_stuzzicato.djvu/21&oldid=62871"